Obszerna alegoryczna powieść laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury Nagíba Mahfúza. Ta książka należy do kanonu współczesnej literatury arabskiej.

Na początku nie było nic, tylko pustkowie, na którym wznosił się dom potężnego Gabaláwíego, ojca pięciu synów. Słabości nierozerwalnie związane z ludzką naturą prowadzą do wygnania najstarszego z synów, za którym wkrótce do pustyni podąża także syn najmłodszy. Rodzi się wieczna tęsknota za powrotem do wielkiego domu naszego ojca, gdzie mogliśmy żyć w radości i błogości, których wartość uświadomiliśmy sobie dopiero po ich utracie…

Dzieci naszej ulicy to ambitna, wielowarstwowa powieść, którą można czytać jako proste opowieści o rodach zamieszkujących jedną kairską dzielnicę XIX wieku, ale też jako alegorię dziejów ludzkości, trzech głównych religii monoteistycznych, ich proroków: Abrahama, Jezusa i Mahometa, czy czasu, gdy upojeni nauką i techniką zapominamy dbać o sferę duchową. Czasu, gdy bezwiednie zabijamy Boga, a potem rozpaczliwie próbujemy go ożywić.

Nagíb Mahfúz w swojej kontrowersyjnej powieści podejmuje nie mniej niż najbardziej zasadnicze pytania: Dlaczego na świecie jest tyle cierpienia? Co się stanie, gdy pozbawimy się wiary? Co Bóg rozumie przez ludzkość? A co ludzkość rozumie przez Boga?

Dzieci naszej ulicy dziś to nie tylko książka. Są symbolem politycznej, społecznej i kulturalnej walki, która nigdy się nie kończy i która z każdym pokoleniem oraz każdym nowym okresem przybiera fascynujące oblicze. Są wieczną opowieścią o niezmienności dobra i zła w nas.