„Czułem, że moje wspomnienia zostały skradzione, a złodzieje uciekli tak daleko, że nie sposób było ich schwytać”.\nDuch \nBardzo źle reagował, kiedy ktoś zabierał coś, co należało do niego. \nElla\nNie znosiła zostawać sama. Może nie do końca o takich przyjaciołach marzyła – przestępcach i oszustach – ale w ich towarzystwie wreszcie poczuła się sobą. \nPokerzysta \nMyślał, że to on rozdaje karty. Niestety nie w każdej grze da się wszystko przewidzieć.

Który z nich jest ukrywającym prawdziwą twarz potworem: Duch czy Pokerzysta?\nWszyscy troje zrozumieją, że miłość zawsze ma smak nie tylko miodu, lecz także trucizny. \nKsiążka zawiera treści nieodpowiednie dla osób poniżej osiemnastego roku życia.