Podróż do Karkonoszy i okolicznych rejonów Czech i Śląska w roku 1796 ukazała się anonimowo. Powód, dla którego autor ukrył swoje nazwisko przed czytelnikami, jest oczywisty już na pierwszych stronach: jego poglądy można by nawet dziś nazwać nieprzyjemnymi, niepoprawnymi. Z drobnych aluzji wynika, że mogła to być osoba urzędowa monarchii habsburskiej, która postanowiła połączyć obowiązki służbowe - będące najwyraźniej główną przyczyną jego podróży - ze swobodnym rozumowaniem i obserwacją. Podróżopis, napisany w formie listów do nieznanego przyjaciela, odtwarza prawie miesiąc trwającą podróż z Pragi przez Góry Izerskie, polskie zbocza Karkonoszy i Skalne Miasto Adršpašské do czeskiej części Karkonoszy i z powrotem. Łączy w sobie sceptyczne aż do kąśliwości uwagi o ówczesnym społeczeństwie i notatki potwierdzające erudycję autora z wyjątkowo poruszającymi opisami krajobrazów przyrodniczych. Książkę otwiera studium Veroniki Faktorovej i Karla Stibrala "Podróż do Karkonoszy po ponad dwóch wiekach". Sam tekst ilustruje zestaw 24 kolorowanych akwafort Antonína Karla Balzera Widoki Karkonoszy i Skalne Miasto Adršpašské z roku 1794. "Głównym celem mojej podróży do Karkonoszy było sprawienie sobie przyjemności. Mojej chęci pomnożenia i przedłużenia tej przyjemności zawdzięczam istnienie poniższych listów. Bo radość, którą rozkoszuję się sam, jest tylko niepełna; w pełni mogę się radować tylko w kręgu i w objęciach moich przyjaciół. Stąd ta staranność, z jaką notowałem każdą drobną uprzejmość, na jaką natrafiłem w drodze - z jaką przekazywałem każde, nawet najmniejsze uczucie, które we mnie budziło się na widok nowych i obcych krain. Wśród kochających i przyjaciół, powiadałem sobie, przecież nie ma drobiazgów, nic nie jest błahy! - Nie myliłem się w mojej nadziei; bo po powrocie do nich, kiedy dzieliłem się z nimi moimi spostrzeżeniami, odczuwałem ponownie przyjemność, jaką dostarczał mi widok czeskich Alp, i w ten sposób otrzymałem podwójną rekompensatę za to, czego pozbawiło mnie oddalenie od nich podczas mojej podróży. Czy jednak mogę oczekiwać przyjaznej wyrozumiałości także od czytelników?"