Oświęcim 1941. Niemcy okupują Polskę, a dziewczyna o imieniu Sofia nie potrafi spojrzeć ojcu w oczy. Jej matka - ukochana żona ojca - jest Żydówką. Jak więc możliwe, że jej ojciec tak chętnie sprzyja Niemcom?

Jest głęboka noc, gdy Isaac wraz z innymi nieszczęśnikami wysiada z pociągu. Między drutami kolczastymi ogrodzonymi płotami ze wszystkich stron nadchodzą żołnierze, którzy na miejscu decydują o losie więźniów - a Isaaca wysyłają do pracy, nie od razu na śmierć.

Isaac codziennie wraz z kilkoma innymi więźniami dojeżdża do pracy na pobliskie gospodarstwo, gdzie od świtu do zmierzchu orze zamarzniętą ziemię. Ma wrażenie, że z każdym oddechem wydaje duszę, ale gdy w oknie dostrzega przepiękną dziewczynę o kasztanowych włosach, czuje się jak we śnie.

Sofia nie zamierza pogodzić się z tym, co widzi. Nie posłucha ojca i przeszmugluje młodemu mężczyźnie o zielonych oczach, którego codziennie widuje pod oknem, wiadomość oraz zdradzi mu, gdzie ukryła jedzenie, i że spróbuje pomóc wszystkim.

To krótkie spotkanie przynosi Isaacowi nową nadzieję na życie w wolności, którą już uważał za na zawsze utraconą, ale także miłość na całe życie. Jak jednak poradzi sobie miłość w obliczu zła? Czy Isaac i Sofia mają w ogóle szansę na wspólne życie, gdy z Niemcami u boku znajdą się w ukryciu pod ziemią?