Niecałe dwa lata po swoim debiucie Agatha Christie wydała powieść Tajemniczy przeciwnik, w której powiększyła galerię niezapomnianych postaci, wzbogacając gatunek literatury detektywistycznej o nierozłączny małżeński duet - Tommego i Pentliczkę Beresfordów. Był rok 1922, a oboje bohaterowie zbliżali się wiekiem do młodej autorki. Do ich barwnych przygód Christie wracała z długimi przerwami aż do roku 1973. W czterech powieściach i zbiorze opowiadań rozważny Tommy i bystra oraz temperamentna Pentliczka rozwiązują sprawy, które swoim charakterem nie są jedynie kryminalne - wikłają się też w sieci służb wywiadowczych i międzynarodowej przestępczości.

Powieść Dom przy kanale Christie wydała w 1968 roku w podeszłym wieku, a postarzały również jej bohaterowie, którzy po ostatniej wojennej przygodzie w powieści N czy M? wychowali troje dzieci i powoli szykują się do odpoczynku. Na karcie tytułowej autorka wpisała dedykację: „… wielu czytelnikom w kraju i za granicą, którzy piszą do mnie i pytają: ‘Co się stało z Tommym i Pentliczką? Co teraz robią?’”

Cóż by robili, pada odpowiedź, bez wątpienia tropią zbrodnię. Początkowo jednak nic na to nie wskazuje: Tommy i Pentliczka prowadzą spokojne życie podobne do życia innych par w podeszłym średnim wieku. Dopiero wizyta sędziwej ciotki Ady w pensjonacie Słoneczne Wzgórza rozpoczyna nową sprawę, w której nie zabraknie nawet morderstwa. Kluczem do rozwiązania jest tajemniczy obraz różowego domu, o którym Pentliczka jest przekonana, że już go gdzieś widziała. Ale gdzie?

Krótko po wydaniu powieść z prawdziwą brytyjską ironią scharakteryzował krytyk Francis Iles: „to thriller, a nie detektywka, i nie trzeba mówić, że genialny; ale dziś thriller może napisać każdy, podczas gdy prawdziwą Agathę Christie może napisać tylko jedna osoba na tym świecie.”