Cesty za šesti Německými patronátními ponorkami (czeski)
Popis produktu
W ciągu roku 1941 niemieckie dowództwo najwyższe stwierdziło, że Luftwaffe nie jest w stanie zadać Wielkiej Brytanii decydującego uderzenia. Rozważało więc możliwość całkowitego odizolowania Wysp Brytyjskich i zwróciło swoją uwagę ku marynarce podwodnej Kriegsmarine; wojennej flocie okrętów podwodnych, która po upadku Francji przeniosła swoje bazy z Niemiec do portów w Brest, Bordeaux, La Pallice, La Rochelle, Lorient i Saint-Nazaire na zachodnim wybrzeżu Francji nad Atlantykiem. Stamtąd niemieckie okręty podwodne mogły łatwiej atakować alianckie i neutralne statki handlowe oraz tankowce na Atlantyku. Z nowych baz miały też znacznie bliżej do szlaków morskich alianckich konwojów zaopatrzeniowych i jednocześnie mogły stąd odbywać rejsy bojowe aż do wód kanadyjskich, przy wybrzeżach Ameryki Północnej i na brzegach zachodniej Afryki. Okres lat 1940-1942 stanowił dla Niemiec największą szansę na zwycięstwo w bitwie o Atlantyk. Były to lata „szczęśliwych czasów”, kiedy wydawało się bardzo prawdopodobne, że załogi Dönitza zwyciężą w bitwie, którą on nazwał wojną o tonaż.
- Mogłoby Cię również zainteresować
- Inne książki autora
- Inne pozycje wydawcy
- Ostatnio obejrzane
Podobní autoři
Księga odwiedzin
Współpraca hurtowa
Jeśli macie Państwo interesujący asortyment, prosimy o kontakt z naszym działem handlowym. Oferujemy atrakcyjne warunki, szybkie płatności i długoletnią współpracę.
hurtownie@megaksiazki.pl