Rosie od urodzenia wyróżnia się w swoim mieście rudym kolorem włosów. W przeciwieństwie do innych, którzy postrzegają rude włosy jako przekleństwo, Rosie jest z nich dumna. Gdy jej rodzina zostaje wywieziona z północnej Rumunii okupowanej przez Węgry do Oświęcimia, dziewczyna traci swoje piękne włosy, lecz stara się zachować dumę i odwagę w nieludzkich warunkach obozu koncentracyjnego.

Młoda Rosie w obliczu okrucieństw Holocaustu ucieka myślami do wspomnień z dzieciństwa i dorastania w rodzinnym Crasna i czerpie z nich siłę. W trudnych chwilach przywołuje przeżycia z rodzeństwem, rady matki i ukochanego dziadka, dzięki którym, pomimo wszystko, zachowuje człowieczeństwo i zdolność współczucia dla innych.

„Rudowłosa” upór niejednokrotnie ratuje jej życie. Chociaż w obozach koncentracyjnych Auschwitz i Bergen-Belsen, na marszu śmierci oraz przy niewolniczej pracy w niemieckiej fabryce amunicji otacza ją okrucieństwo i zniszczenie, nie traci wiary, że wróci do domu. O tę wiarę stara się dzielić z młodszą siostrą Leą i innymi dziewczynami. Sama determinacja i przenikliwość jednak nie wystarczają do przetrwania i Rosie wielokrotnie znajdowała się w sytuacji, gdy życie uratowało jej tylko szczęśliwe zbiegi okoliczności.

Nechama Birnbaum w książce Rudowłosa z Oświęcimia opisała prawdziwą historię swojej babci, która dostarczyła ważnego świadectwa doświadczeń ocalałych z Holocaustu. Historia z miłością przedstawia też dzieje rodziny Rosie i jej dorastanie. Autorka dzięki rozmowom, które przeprowadziła z babcią, barwnie ukazuje życie żydowskiej społeczności w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem jej kultury, religii i zwyczajów.