Po nieudanej próbie samobójczej młody urzędnik Hanio Jamada wystawi swoje życie na sprzedaż w formie ogłoszenia w tokijskim brukowym dzienniku. Wkrótce zaczynają zgłaszać się różni zainteresowani z coraz bardziej dziwacznymi propozycjami. Jak przystało na powieść publikowaną w odcinkach, Mišima, w przeciwieństwie do rozwlekłych, wzniosłych rozważań ze swoich „poważnych” powieści, napisał tę nowelę jako szybki ciąg krótkich rozdziałów, w których główny bohater wpada w szereg absurdalnych sytuacji o atmosferze, która może konkurować z filmem Tarantino „Pulp Fiction”. Jest to groteskowa, wręcz surrealistyczna opowieść pełna malowniczych postaci, w której Mišima wykorzystuje satyrę i czarny humor do badania tematów, które zaprzątały jego twórczość przez całe życie: śmierci, piękna i erotyki. Nowela Życie na sprzedaż (Inoči urimasu) została pierwotnie opublikowana w odcinkach w 1968 roku, zaledwie dwa lata przed szokującym samobójstwem autora, w magazynie Playboy Šúkan. W grudniu tego samego roku ukazała się jako książka. To jest James Bond z kafkowską ostrością. Hanio jest głównym bohaterem komicznie uwięzionym między instynktami samozachowawczymi a samozniszczeniem oraz między łotrami krążącymi tu i ówdzie, wyglądającymi jak agenci międzynarodowej siatki przestępczej, a prozaicznymi postaciami zajętymi własnymi fantazjami. - The Japan Times Antybohater książki, który bezskutecznie próbuje pozbyć się swojego istnienia, które uważa za bezużyteczne, jest alter ego autora, który zainscenizował śmierć, o której on i publiczność szydząca z jego ostatniego wystąpienia wiedzieli, że jest poza rzeczywistością. - The Japan Times Ośmielający przykład nieograniczonej wyobraźni Mišimy. Paradoksalne wizje natury bytu przedstawione z charakterystycznym ironicznym uśmiechem. - The Japan Times Szybka, szalona historia z echem głębszych niepokojów, które interesowały i dręczyły jej autora. - The New York Times Życie na sprzedaż pełne jest tarantinowskich scen przemytu i morderstw, jak również filozoficznych rozważań o japońskim stosunku do kodeksu wojownika, miecza i honoru. - The Evening Standard Surrealistyczna powieść o mieście, które straciło duszę - od jednego z literackich gigantów Japonii. - The Guardian Tylko Mišima potrafił tak fenomenalnie i naturalnie mieszać kicz i satyrę, erotykę i klaunstwo, teorie spiskowe i moralne pouczenia. - Publishers Weekly W pedantyzmie swojej analizy psychologicznej Mišima przypomina Stendhala, a w głębi studium ludzkiego pragnienia samozniszczenia - Dostojewskiego. - The Christian Science Monitor