Wydanie książkowe pierwszych pięciu numerów legendarnego undergroundowego czasopisma Vokno, które ukazały się w latach 1979-1981. Pełne zrewidowane teksty uzupełniono wstępnymi komentarzami, studium końcowym i indeksami nazwisk, a także częścią faksymil zajętego numeru szóstego. Oryginalna zawartość i układ artykułów wraz z ilustracjami zostały zachowane. Jest to pierwszy z trzech przygotowywanych tomów, w których stopniowo ukaże się wszystkie piętnaście samizdatowych numerów Vokna. Jeśli dla wszystkich niezależnych kultur typowa jest pewna nieufność, skłaniająca je do preferowania wyrazu przez "self-management", to w przypadku czasopisma Vokno jest to prawda podwójnie. Nie tylko dlatego, że w okresie totalitarnym stało się centrum Czechosłowackiej kultury niezależnej, a zatem synonimem oporu politycznego, lecz także dlatego, że nie mogło postąpić inaczej, niż skupić się na własnej samowystarczalności i autodidaktycznym podejściu. Czasopismo Vokno zbudowało obszar graniczny między władzą totalitarną a wolną kreatywnością: stało się symbolem poszukiwania niezależnego wyrazu i w czasach marksistowskiego medialnego blefu rozwinęło własną twórczą autonomię. Vokno stworzyło również intelektualne zaplecze dla wszystkich jednostek znajdujących się w antagonistycznym stosunku do polityki normalizacyjnej. Historyczny wkład czasopisma polega więc na tym, że w okresie całkowitego krzyżowania wolnej kreatywności potrafiło przeciwstawić się ograniczonemu hipokryzji i zapewnić przestrzeń dla informacji, które w innych miejscach nie mogły być publikowane ani czytane. Niezaprzeczalnie zalicza się więc do tych źródeł kultury niezależnej, które stały się zarówno "generatorem" nowych myśli, jak i jej efektem. Komentowane wydanie książkowe pierwszych pięciu numerów czasopisma, którym będą towarzyszyć kolejne dwa tomy, pozwala przypomnieć strategie przetrwania z tamtego okresu, a zarazem daje możliwość spojrzenia historycznego na regionalne i światowe trendy muzyczne, sztuki wizualne oraz na postawy niektórych intelektualistów.