Historia gier komputerowych w Czechosłowacji lat 80. do niedawna była uznawana za jedynie przypis na marginesie wielkiej historii tego medium, która rozgrywała się w USA i Japonii. Książka Jak obejść żelazną kurtynę jednak pokazuje, że u nas za normalizacji powstała wyjątkowa scena gier, której analiza może wzbogacić studium gier komputerowych i kultury popularnej. Lokalni programiści należeli bowiem do pierwszych na świecie, którzy systematycznie wykorzystywali gry do opowiadania osobistych historii i do aktywizmu politycznego. Książka Jaroslava Švelcha, pierwotnie wydana pod koniec 2018 roku przez MIT Press, opiera się na ponad czterdziestu wywiadach i badaniu materiałów archiwalnych, w tym zachowanych gier. Na opowieściach lokalnych amatorskich programistów ukazuje początki grania i tworzenia gier dla 8-bitowych mikrokomputerów na terenie Czechosłowacji. Wychodzi przy tym z przekonania, że komputerowi amatorzy są prototypowym przykładem aktywnej publiczności i odrębną wspólnotą fanowską. Jest to zatem praca łącząca elementy historiografii z badaniami kulturowymi i mediowymi. Pierwsza część książki zajmuje się ogólnie kontekstem hobby komputerowego. Śledzi daremne próby produkcji krajowych modeli mikrokomputerów oraz debaty o (nie)dostępności techniki komputerowej. Przynosi historie wytrwałych entuzjastów, którzy sprowadzali lub przemycali swoje komputery z Zachodu i pokazuje, w jaki sposób te zachodnie maszyny weszły do czechosłowackich gospodarstw domowych. Książka opisuje także sposoby, w jakie lokalne społeczności wykorzystywały istniejącą infrastrukturę organizacji takich jak Svazarm czy Pionýr, i bada drogi, jakimi zachodnie oprogramowanie trafiało do lokalnych użytkowników. Dwie ostatnie rozdziały dokumentują krajową twórczość gier, która kreatywnie przetwarzała zachodnie wzory i stopniowo przekształcała się w oryginalne, osobiste dzieła. Książka na przykład szczegółowo analizuje grę Dobrodružství Indiana Jonese na Václavské náměstí w Pradze 16.01.1989, w której ikoniczny zachodni bohater walczy z funkcjonariuszami Bezpečnost veřejná i Milic Ludowych podczas Tygodnia Palacha. Pokazuje, że czechosłowaccy amatorzy należeli do pierwszych twórców gier, którzy uważali gry za elastyczne medium wyrazu zdolne do poruszania całego spektrum tematów i postaw.