Publikacja Marka Přibila Iluzje konstrukcji (Máchovy literární zápisníky) bada prawdziwość faktów, które legły u podstaw hipotez dotyczących tych źródeł, i doprecyzowuje najbliższy kontekst Zapisnika Máchy oraz jego pozycję w zbiorze dokumentów związanych z Máchą. Autor weryfikuje tutaj przypuszczenia wynikające zarówno z rękopisów Máchy, które uważano za fragment większej całości, jak i z obcych fragmentarycznych odpisów, z odwołań Máchy występujących w jego manuskryptach, a wreszcie także z zewnętrznych świadectw. Niniejsza praca tworzy w ten sposób punkt wyjścia dla dalszej interpretacji zachowanych literackich zapisników K. H. Máchy i jednocześnie koryguje wszelkie dalsze edycyjne podejścia do zapisników Máchy oraz tekstów o charakterze zapisnikowym. Książka podzielona jest na cztery stosunkowo autonomiczne rozdziały. Pierwszy poświęcony jest rękopisowi wcześniej określanemu jako Náčrt Máje, który obecnie uznawany jest za fragment Małego zeszytu. Drugi rozdział bada pokrewny problem z innej perspektywy: zajmuje się tzw. zeszytem Villaniego, autografem Máchy rzekomo zniszczonym około 1945 roku. Kolejne, trzeci i czwarty rozdziały przenoszą się w obszar opisów związanych z Máchą, które mogły zostać sporządzone na podstawie niezachowanych zapisników Máchy. Jedna ich część znana jest jako cytaty Sabiny „z Máchových poznamenání” i zawarta jest w przeważającej mierze w trzech rękopisach utrwalających tzw. Dodatki do Wstępu Sabiny do povahopisnému; druga stanowi część odpisu zatytułowanego Výtahy ze všelikých výpisků a zaznamenání básníka K. H. Máchy, sporządzonego przez przyjaciela Máchy, Eduarda Hindla. Chociaż wszystkie rozdziały dążą do tego samego celu, operują materiałem różnego typu, a publikacja jako całość stosuje szerokie spektrum podejść.