Na początku 1945 roku zarówno zachodni Alianci, jak i Armia Czerwona cieszyli się na polach bitew wyraźną przewagą liczebną i materiałową. Zyskiwali również przewagę jakościową, gdyż niemieckie i węgierskie siły zbrojne nie miały już skąd pozyskiwać zastępstw dla doświadczonych żołnierzy, zabitych lub rannych w walkach. Natomiast armie koalicji antyhitlerowskiej mogły werbować wielu nowicjuszy na wyzwalanych terenach. Przejście Finlandii, Bułgarii i Rumunii na stronę koalicji antyhitlerowskiej w 1944 roku dodatkowo zapewniło dopływ szeregu doświadczonych bojowników, którzy dzięki wcześniejszemu służeniu po stronie Osi dobrze znali niemiecką technikę i taktykę. Poza dotychczas wydanymi publikacjami specjalistycznymi i wspomnieniowymi, tekst ten opiera się na wielu innych źródłach dotyczących badanych regionów. Chodzi przede wszystkim o niepublikowane wspomnienia świadków zgromadzone w lokalnych muzeach i archiwach, jak również o własne badania autora. Ponadto wykorzystano kroniki miast i wsi, a także szkół, parafii czy komisariatów żandarmerii. Nie bez znaczenia są też współczesne gazety i czasopisma, chociaż prasa codzienna w ostatnich miesiącach wojny ukazywała się bardzo ograniczenie. Książka poświęcona jest szeregowi działań bojowych, które często toczyły się równocześnie. Ich chronologiczne przedstawienie byłoby prawdopodobnie dla czytelnika nieczytelne. Dla lepszego uchwycenia powiązań tekst podzielono na rozdziały, które szczegółowo koncentrują się na rozwoju poszczególnych odcinków frontu.