Autor oprowadza czytelników po stolicy nad Tamizą, po miejscach związanych z życiem brytyjskich i zagranicznych pisarzy, malarzy, muzyków i innych ważnych postaci historycznych. Prezentacja domów, w których ci ludzie mieszkali, uzupełniona jest opowieściami o ich losach oraz różnymi ciekawostkami, które się o nich przekazują. Medalioniki znanych osobistości osadzone są w kontekście historycznym, na tle kluczowych wydarzeń, które wpłynęły na los miasta. Książka rysuje w ten sposób panoramę życia kulturalnego Londynu w poszczególnych etapach jego rozwoju. Książka śledzi kolejne epoki artystyczne miasta, zaczynając od panowania Tudorów. Elżbietański Londyn przedstawiony jest jako metropolia teatralna, gdzie splatają się losy artystów i awanturników. Burzliwe XVII stulecie przynosi rozkwit świata handlu w londyńskim City, osobliwe życie kolegiów prawniczych w Temple oraz wojnę domową, która kończy się egzekucją Karola I. Powrót Stuartów zapoczątkowuje odrodzenie życia kulturalnego i teatrów. Z Niemiec przybywa G. F. Händel i rozpoczyna dwadzieścia lat włoskiej opery na londyńskich scenach. W XIX wieku Wielka Brytania zwycięża Napoleona i zaczyna się rewolucja przemysłowa. Panowanie nad światowymi morzami i zamorskimi koloniami wynosi imperium na szczyt, którego obrazem jest epoka wiktoriańska. W sztuce pojawiają się prerafaelici, stulecie kończy się dekadencją i estetyzmem, teatry opanowują komedie Wilde’a. Na scenie dominują ironik G. B. Shaw, autor Księgi dżungli Rudyard Kipling i prorok ponurej przyszłości H. G. Wells. Najtrudniejsze chwile Londyn przeżywa na początku drugiej wojny światowej, gdy kraj musiał stawić czoła przewadze niemieckiej podczas blitzkriegu. Amerykański rock’n’roll inauguruje erę „Swinging London” na początku lat 60. XX wieku. Olśniewająca kariera Beatlesów rozpoczyna rewolucję muzyczną, zapoczątkowuje karnawał nowej mody na Carnaby Street i King’s Road. Deziluzja początku lat 70. prowadzi do narodzin punka, który oznacza kolejną rewolucję w świecie muzyki i mody.