W obszarze antropologii społecznej etniczność jest głównym tematem od końca lat sześćdziesiątych i nadal pozostaje centralnym przedmiotem badań. Chociaż książka ta opiera się przede wszystkim na wkładzie antropologii w badanie etniczności i pokrewnych zjawisk, jej zakres wykracza poza granice akademickiej antropologii. Dzięki długotrwałym badaniom terenowym i perspektywie oddolnej antropologia ma możliwość wygenerowania bezpośrednich poznatków o życiu społecznym bezpośrednio z obszaru codziennych interakcji, który w dużej mierze jest sferą, gdzie zjawisko etniczności się rodzi. Relacje etniczne powstają i nabierają znaczenia w sytuacjach społecznych i kontaktach jako wynik ludzkich starań, by odpowiedzieć na życiowe wymagania i wyzwania. Antropologia społeczna oferuje wyjątkową możliwość badania tych procesów w samym centrum lokalnych wydarzeń, choć aby uzyskać pełny obraz etniczności i nacjonalizmu, trzeba ją uzupełnić podejściami historycznymi i makrosocjologicznymi. Podejścia antropologiczne dodatkowo pozwalają ustalić, w jaki sposób ludzie definiują i postrzegają relacje etniczne; jak mówią i myślą o swojej własnej grupie, o grupach innych, o ich głównych cechach, a także o tym, jak odpowiadające światopoglądy są utrzymywane, negocjowane i przekształcane. Znaczenie, jakie ludzie przypisują swojemu członkostwu w grupie etnicznej, jest najbardziej dostępne badawczo poprzez szczegółowe, oparte na osobistej partycypacji badania terenowe, które są domeną antropologii. I wreszcie, antropologia społeczna jako dyscyplina komparatywna zwraca uwagę zarówno na podobieństwa, jak i różnice między poszczególnymi sytuacjami międzyetnicznymi i ich kontekstami, dzięki czemu jest w stanie zaoferować wielowarstwową i kompleksową wizję etniczności we współczesnym świecie.