Porywająca powieść oparta na prawdziwej historii Żydówki Heleny Citrónovej i nazistowskiego oficera Franza Wunsche. Niemcy, rok 1947. Na biurku doktora Hoffmana, amerykańskiego psychiatry służącego w Niemczech, pojawia się dziwna sprawa sądowa dotycząca powojennej denazyfikacji. Przed sądem staje były strażnik z Auschwitz, Franz Dahler. Przyprowadza ze sobą nieoczekiwanego świadka - swoją byłą więźniarkę, która obecnie jest także jego żoną, Helenę. Kiedy nazwisko strażnika rozpoznaje inny mężczyzna, Andrej Novák, który tak jak Helena był więziony w Auschwitz i który po wojnie stał się „pełnoetatowym łowcą nazistów”, żąda, by sprawa Dahlera została naprawdę gruntownie zbadana. Twierdzi, że były członek SS wykorzystywał Helenę w obozie, manipulował nią i nie zachowuje się inaczej nawet teraz, sprowadzając ją do sali sądowej. Cicha i uległa Helena rzeczywiście sprawia wrażenie klasycznej ofiary przemocy. Jest od swego męża zależna w każdym słowie, każdym ruchu. Gdy jednak zaczyna składać swoją zeznanie, doktorowi Hoffmanowi obraz, który tworzy się przed jego oczami, staje się coraz bardziej zagmatwany. Helena bowiem mówi o sprawcy jak o zbawcy i podważa wersję oskarżyciela. Im dokładniej Hoffman poznaje uczestników procesu, tym bardziej zaczyna kwestionować to, co widzi. Czy właśnie ma do czynienia z najbardziej niewyobrażalną opowieścią o miłości, jaką kiedykolwiek widział, czy też przed nim broni się kobieta, która pod wpływem choroby psychicznej wypacza swoje wspomnienia? Głęboko psychologiczna powieść, oparta na prawdziwych wydarzeniach, przenosi czytelnika w przeszłość - do serca Auschwitz i powojennych Niemiec - i zmusza do domysłów, która ze stron ma w rzeczywistości rację.