Publius Vergilius Maro (70 p.n.e.-19 n.e.), najważniejszy rzymski poeta tzw. złotego okresu literatury rzymskiej, stworzył epos Eneida na życzenie cesarza Augusta. Dzieło napisane w heksametrze (wers sześciostopowy) składa się z dwunastu ksiąg i prawie 10 000 wersów. Jest silnie inspirowane eposami Homera i opowiada o podróży bohatera Eneasza, mitycznego przodka rodu Juliuszów, z płonącej Troi do Italii oraz o jego późniejszych walkach z włoskimi plemionami. Eneasz, uznawany za protoplastę Rzymian, w eposie ukazany jest jako ideał Rzymianina ucieleśniający wszystkie narodowe cnoty. Epos w zasadniczy sposób wpłynął na literaturę rzymską i późniejszą literaturę europejską - od średniowiecza, przez renesans i humanizm, aż po czasy współczesne - i stanowi jeden z fundamentów klasycznego kanonu do studiów łaciny i filologii. Eneida stała się m.in. inspiracją dla Boskiej komedii Dantego, w której Wergiliusz jest uosobieniem sztuki i ludzkiej siły duchowej. Przekład Eneidy na język czeski ma długą tradycję - klasycznym i wciąż najczęściej cytowanym jest jednak przede wszystkim przekład Otmara Vaňorného (1933), na którym opiera się także nowszy przekład Rudolfa Mertlíka (1970). W świetle znaczenia Eneidy i upływu czasu od powstania przekładu Vaňorného należy docenić decyzję Michala Ctibora o dokonaniu całkowicie nowego, współczesnego przekładu, który jednocześnie szanuje tradycję rytmicznego przekładu literatury antycznej w czeskim środowisku. Przekład Wergiliusza autorstwa Ctibora stanowi istotne przedsięwzięcie edytorskie nie tylko w ramach serii Antika, i aspiruje do tego, by zainteresować zarówno środowisko naukowe, jak i szersze grono czytelników, dla których literatura, historia i kultura antyczna nadal mają znaczenie. Wydanie książki wsparło Ministerstwo Kultury Republiki Czeskiej.