Radosna utopia, a właściwie antyutopia Bondy’ego, powstała w latach najczarniejszej normalizacji i niegdyś uważana za „święte pismo” czeskiego podziemia, jest nie tylko pochwałą „alternatywnego sposobu życia” ludzi żyjących świadomie i celowo na obrzeżach tzw. społeczeństwa większościowego, nie tylko szyderstwem z ówczesnych konsumpcyjnych idei państwa policyjnego, lecz także lekką parodią science fiction, w którą organicznie wplecione są tematy filozoficzne kształtujące w dyskusjach niektóre postacie. Choć dzieło to można również określić jako „literaturę przygodową”, przywodzącą na myśl na przykład scenerie „tajemniczej wyspy”, jego ogólne przesłanie osiąga niemal siłę religijnej, ewangelicznej nowiny o tym, że na tym świecie pomimo wszelkich oczekiwań wciąż „można żyć”. Za tę powieść, którą po raz pierwszy wydali małżonkowie Škvorečtí w torontońskim wydawnictwie 68 Publishers, jej autor otrzymał Nagrodę Egona Hostovskiego; dzieło ukazało się także w przekładach na obce języki. To już piąte książkowe wydanie tej najbardziej znanej prozy Egona Bondy’ego koryguje dotychczasowe wydania samizdatowe i drukowane, gdyż powtarzające się błędy i literówki (występujące również w poprzednim, czwartym wydaniu z 2012 r.) zostały tu poprawione nie tylko na podstawie rękopisu autora, ale przede wszystkim według świeżo odnalezionego oryginalnego maszynopisu z 1974 r.