„Temat, jaki zaproponowaliśmy, »Prawda i fałsz. O polskiej chwale i wstydzie«, jest z gatunku tych, na których można sobie zęby połamać”.

Stanisław Zagórski

„Uważna jego lektura pozwoli wszakże na stwierdzenie, że lwia część studiów dotyczy tematyki wypunktowanej w tytule tej książki, mianowicie prawdy i fałszu, ukazanych na przykładach polskiej chwały i wstydu, nie tylko sarmackiego. Pisana przez przedstawicieli różnych dyscyplin, wśród których socjologowie zajmują chyba czołowe miejsce, ośrodków i generacji, nie przynosi jednoznacznej odpowiedzi na pytanie ukryte w tytule.\n[...] Przy lekturze niektórych wypowiedzi nasuwa się pytanie, które przed laty znajdowaliśmy często w listach nadsyłanych często do TVP. Dotyczyły one dyskusji toczonych na temat różnych wybitnych przedstawicieli naszych dziejów i naszej kultury. Ich autorzy, zniecierpliwieni nieco sprzecznymi nieraz opiniami, zadawali zirytowane pytania: »No dobrze, ale jak było naprawdę? Bohaterem czy zdrajcą była ta czy owa postać, znana choćby z czytanek szkolnych. Prosimy (a raczej żądamy) jednoznacznej wypowiedzi!«”.

prof. Janusz Tazbir