Publikacja przybliża dramatyczne rozdziały z udziału US Navy, a w szczególności amerykańskiego lotnictwa pokładowego w początkowej fazie wojny na Pacyfiku. Część wstępna poświęcona jest uderzeniu TF 17 (17. zespołu operacyjnego) dowodzonemu przez kontradmirała Franka J. Fletchera 1 lutego 1942 na najbardziej wysunięte na południe atole na Wyspach Marshalla (Jaluit i Mili) oraz na atol Makin na północy Wysp Gilberta. Szczegółowo opisuje dramatyczne użycie samolotów Dauntless, Devastator i Wildcat z lotniskowca USS Yorktown. Kolejna część pracy dotyczy bitwy powietrznej, która rozegrała się u wybrzeży Rabaulu 20 lutego 1942 między amerykańskimi samolotami pokładowymi broniącymi lotniskowca USS Lexington a napastniczą formacją siedemnastu japońskich bombowców Mitsubishi G4M1 ("Betty"). Stało się to podczas próby amerykańskiego zespołu operacyjnego Task Force 11, który miał zaatakować niedawno przez wroga zdobywaną bazę w Rabaulu. Walka zakończyła się miażdżącą porażką Japończyków z 4. Kókútai. Jednostka straciła 15 całkowicie zniszczonych nowoczesnych samolotów bombowych oraz 13 doświadczonych pełnych załóg. Spośród 88 zabitych lub zaginionych lotników po stronie amerykańskiej wyróżnił się pilot Wildcata z VF-3, por. Edward O'Hare, któremu przypisano zestrzelenie pięciu bombowców. 21 kwietnia 1942 otrzymał jako pierwszy amerykański pilot myśliwski w czasie II wojny światowej z rąk prezydenta Franklina D. Roosevelta Medal Honoru Kongresu.