Wojna jest kosztowna, a w 1939 roku Niemcy były niemal spłukane, ponieważ ich gospodarka przegrzewała się i zmierzała ku gwałtownej inflacji. Hitler potrzebował twardej waluty obcej, by finansować swoją maszynę wojenną, a jedynym sposobem zdobycia jej było sprzedawanie złota zagrabionego z banków narodowych Austrii, Czechosłowacji oraz wszystkich krajów okupowanych po wrześniu 1939 roku. Kolejnym źródłem były kradzieże złota osobistego, szczególnie od Żydów, także pochodzącego z obozów koncentracyjnych. Żadne neutralne państwo nie przyjmowałoby marek Rzeszy, więc złoto musiało być przepuszczane przez szwajcarskie banki. Historia szwajcarskiego współudziału w niemieckich zbrodniach wojennych jest wciąż przedmiotem sporów i procesów sądowych. Pojawiają się też pytania o rolę innych państw, zwłaszcza Portugalii, w praniu skradzionego złota dla nazistów. Negocjacje Watykanu z Hitlerem były często postrzegane jako dwuznaczne, a ta książka bada rolę Stolicy Apostolskiej w pomaganiu w przewożeniu nazistowskiego złota do Ameryki Południowej oraz w jaki sposób mogło być użyte do odtworzenia Niemieckiej Rzeszy. Po wojnie powołano komisję mającą na celu odzyskanie jak największej ilości złota i zwrócenie go tym, od których zostało zagrabione. Towarzyszyły temu oczywiście ogromne problemy, zwłaszcza w przypadku złota zrabowanego ofiarom Holocaustu. Duże ilości złota i innych skarbów ukryto w kopalni w Merkers w Turyngii, którą odkryła amerykańska 3. Armia w 1945 roku, ale kolejne złoża złota pozostają nieodnalezione i wciąż trwają starania o ujawnienie domniemanych kryjówek, najnowsze poszukiwania odbywają się w Polsce. Poszukiwania nazistowskiego złota trwają do dziś i od czasu do czasu kończą się sukcesem, jak na przykład odnalezienie w maju 2022 roku w Polsce. Miejsca ukrycia i losy pozostałego zrabowanego złota doprowadziły do wielu śledztw i niezliczonych teorii spiskowych. Autor analizuje i odsłania zagadki towarzyszące poszukiwaniom utraconych milionów.