Monografia prezentuje wyniki najnowszych badań muzykologicznych przeprowadzonych nad twórczością i działalnością muzyczną Josepha Ignatza Schnabla (1767–1831) – niemieckiego kompozytora, dyrygenta i pedagoga. Praca składa się z części historycznej, analitycznej oraz z ujęcia krytycznego. Uzupełnienie treści głównej stanowią aneksy, zawierające m.in. najnowszy katalog tematyczny dzieł Schnabla oraz kalendarium życia kompozytora. W monografii po raz pierwszy w sposób całościowy i syntetyczny omówiono styl muzyczny Schnabla, zinterpretowano także jego dzieła w świetle norm stosowanych w muzyce liturgicznej na przełomie XVIII i XIX wieku.