Zawsze sobie mówiłem, że pewne historie pozwolę opublikować dopiero po mojej śmierci, ale niekoniecznie muszę się tego trzymać`. Na scenie nieprzerwanie od 36 lat. Z Kultem, KNŻ i jako Kazik stworzył utwory, które weszły do kanonu polskiej piosenki odmieniając go raz na zawsze. W swej...
przeczytaj całość
Zawsze sobie mówiłem, że pewne historie pozwolę opublikować dopiero po mojej śmierci, ale niekoniecznie muszę się tego trzymać`.
Na scenie nieprzerwanie od 36 lat. Z Kultem, KNŻ i jako Kazik stworzył utwory, które weszły do kanonu polskiej piosenki odmieniając go raz na zawsze. W swej autobiografii Idę tam, gdzie idę daleki jest od powagi instytucji narodowej kultury.
Oto Kazimierz Staszewski jakiego nie znacie.
Odkrywa swe słabości i wybryki. Mówi o używkach, kulisach branży muzycznej i o pustce. Wszysto co słyszeliście od niego o miłości, przyjaźni, religii, polityce, zwątpieniu i nadziei, tu nabiera krwi, ciała i humoru.
Dostajemy historię życia codziennego i niecodziennego w Polsce ostatniego półwiecza.
Dzieciństwo w śródmieściu PRL`owskiej Warszawy. Stan Wojenny widziany oczami punków i Świadków Jehowy. Drapieżny czas transformacji, równie niebezpieczny, co inspirujący.
Internetowe jatki i polityczne podziały nowego wieku. Ale też cienie wojny i komunizmu, a także współczesny, walący się świat New Jersey i Teneryfy.
Rzecz opowiedziana z perspektywy równie odrębnej, jak jej bohater, a równoczeście traktująca o doświadczeniu całych generacji równie uniwersalnie, jak jego piosenki.
Rafał Księżyk. Dziennikarz i krytyk muzyczny. Redagował magazyny Brum, Plastik, Antena Krzyku, Aktivist. Dziś pracuje jako redaktor naczelny magazynu Playboy. Jest współautorem bestsellerowych autobiografii muzyków: Desperado, Tomasza Stańki (2010), Kryzys w Babilonie, Roberta Brylewskiego (2012) i AD/HD, Tymona Tymańskiego (2013) oraz autorem eseju 23 cięcia dla Williama S. Burroughsa (2013).
ukryj opis
Recenzja