Trzy młode żydowskie matki. Troje niemowląt. Trzy niewiarygodne prawdziwe historie, które los złączył w jedną - w świadectwo o tym, jak miłość ostatecznie zwycięża nawet największe okrucieństwa. Gdy Słowenka Priska, Polka Rachel i Czeszka Anka w 1944 roku przeszły przez fatalnie znaną bramę największego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz II-Birkenau, ukrywały tajemnicę - wszystkie były w ciąży. Samotne, przerażone i pozbawione swoich mężów oraz członków rodziny, których naziści pozbawili życia, te trzy młode kobiety stanęły wobec niepewnej przyszłości. W głębi duszy postanowiły jednak, że nie pozwolą zabrać im jedynej rzeczy, którą im pozostała - ich życia i życia ich nienarodzonych dzieci. Trzy niemowlęta urodziły się w odstępie kilku tygodni i w niewyobrażalnie okrutnych warunkach. W chwili przyjścia na świat każde ważyło mniej niż półtora kilograma. Ich ojców zamordowali naziści, a matki zmieniły się w „chodzące szkielety”, żyjące z chwili na chwilę. Wszystkim trzem kobietom w jakiś sposób udało się przeżyć komory gazowe piekła Auschwitz, nieludzkie warunki w niemieckim obozie pracy, gdzie wygłodzone i będące w zaawansowanej ciąży pracowały niemal do śmierci, oraz w końcu szaloną, siedemnastodniową podróż do austriackiego obozu zagłady Mauthausen. I pomimo przeciwności losu przeżyły także ich noworodki. Siedemdziesiąt lat później ci spokrewnieni losem bracia i siostry spotkali się po raz pierwszy, by opowiedzieć niezwykłe historie swoich matek, które sprzeciwiły się śmierci, by dać im życie. Każde z nich urodziło się, by przeżyć.