Z medycznego punktu widzenia Lemmy dawno powinien był umrzeć, a mimo to dożył 70 lat. Po latach rozmaitych ekscesów jego krew mogła przyprawić o śmierć inną istotę ludzką. Ta książka jest historią człowieka, o którym mówi się, że w przemyśle muzycznym był największym konsumentem alkoholu i amfetaminy, nie wspominając o seksie. Ian Fraser Kilmister urodził się w Wigilię 1945 roku. We wczesnej młodości odkrył, że dziewczyny lubią chłopaków z gitarą; zainspirowany muzyką Elvisa Presleya i Buddy'ego Holly'ego w krótkim czasie przerósł format lokalnych zespołów w Walii i wyjechał do Manchesteru, aby wypróbować wszystko, co stanęło mu na drodze. I nigdy się za siebie nie oglądał. Na początku swojej kariery muzycznej Lemmy grał w zespole Rocking Vicars, potem pracował jako roadie dla Jimiego Hendrixa, był członkiem grupy Opal Butterfly i do szerszej świadomości publiczności muzycznej trafił jako członek zespołu Hawkwind. W 1975 roku stał u zarania speed metalu, zakładając legendarny zespół Motörhead. W ciągu swojej czterdziestoletniej historii Motörhead wydali dwadzieścia trzy płyty studyjne, ostatnią w 2015 roku: Bad Magic. Byli nominowani do nagrody Grammy, a takimi utworami jak „Ace of Spades“, „Bomber“ czy „Overkill“ wpisali się trwale w historię muzyki rockowej. Chociaż podczas tej imponującej kariery skład Motörhead przeszedł wiele zmian, przy sterze zawsze stał niezłomnie Lemmy.