Księga Myśliwców 1939 jest pierwszym w historiografii słownikiem biograficznym pilotów polskich, którzy w kampanii polskiej 1939 r. walczyli w jednostkach myśliwskich. Obejmuje lotników zarówno z oddziałów frontowych, jak i wykonujących zadania w formacjach tworzonych samorzutnie na zapleczu. Odtworzenie ich losów było możliwe głównie za sprawą archiwaliów, m.in. zachowanych rozkazów dziennych przedwojennych pułków lotniczych. Dostęp do dokumentów pozwolił na zrewidowanie niektórych dotychczas błędnie prezentowanych informacji. Wiele materiałów udało się pozyskać od rodzin pilotów, co sprawia, że w kwestiach niezwiązanych z lotnictwem wojskowym opracowanie jest bardziej precyzyjne.