Są tu od wieków, w historii wielokrotnie wykazały się wielką odwagą, stoją na najniższym szczeblu hierarchii kościelnej, ale często wykonują najtrudniejszą pracę. Opiekują się chorymi, pracują w zakładach karnych, usługach społecznych i szkołach, pomagają ludziom na misjach, można je nazwać założycielkami opieki hospicyjnej. Dbają o innych niezależnie od ich wiary, bogactwa czy jakiejkolwiek innej przynależności. To, co ktoś postrzega jako ograniczenie, dla innego może przynosić wolność. Być może z tego powodu w odległej przeszłości wstępowały do zgromadzeń, by zdobyć wykształcenie i nie być tylko gospodyniami. Swojej inności nikomu nie narzucają, noszą ją odważnie. Dziś możemy spotkać u nas ich zaledwie około tysiąca. Często związane są tajemnicą spowiedzi. Żyją na uboczu. Niewielu zna którąkolwiek osobiście, budzą w nas szacunek, a może i strach. Jakie to nie mieć męża i dziecka? Czy ich wiara jest mocna, czy muszą o nią ciągle walczyć? Skąd wyrastają korzenie zachodniej edukacji i tradycji? Czy można zerwać złe dziedzictwo komunizmu? Czy można związać wewnętrzną wolność i zamknąć ją w celi? Czy czegoś się boją? Czy ważniejsze jest piękno, czy służba? Czy można zrozumieć bez wsłuchiwania się? Co myślą o społeczeństwie wczoraj, dziś i jutro? A czy jedzą o północy czekoladę? Czy bylibyście odważni, by zapytać? Autoryzowane wywiady z czterema pokoleniami sióstr zakonnych śledzą codzienne życie tych kobiet w czasach komunistycznej Czechosłowacji i współcześnie, ukazując autentyczny wgląd w ich ciche, lecz wyjątkowe losy. Książka ukazuje się z posłowiem Vojtěcha Vlčka, historyka zajmującego się prześladowaniem Kościoła katolickiego w Czechosłowacji. Zawiera materiały źródłowe i fotografie Jana Cágy, laureata wielu nagród i kilku Czech Press Photo. Publikacja jest luźnym nawiązaniem do odnoszącego sukcesy projektu dokumentalnego Kamili Hladké Hornické vdovy, za który autorka została nominowana do prestiżowej nagrody Magnesia Litera w kategorii publicystyka.