Bohaterka tej książki, Paraska, przez wiele lat żyła na Podlasiu i leczyła ludzi. Nazywano ją szeptuchą albo znachorką. Kim była naprawdę? Skąd zaczerpnęła swą niezwykłą wiedzę? Dlaczego zaszyła się w maleńkiej wiosce i przeżyła tam pięćdziesiąt lat? Co kochała i za co była gotowa oddać życie? Ta książka to opowieść o prawdziwym człowieku, który kochał, cierpiał, walczył i nigdy się nie poddawał. O kobiecie, która szła przez życie nie uznając kompromisów i rozwijając swój niezwykły, otrzymany przy urodzeniu Dar. Z wyboru zrezygnowała z kariery i zdecydowała się na życie w otoczeniu niezwykłej przyrody i prostych, zwykłych, dobrych ludzi, którym mogła być potrzebna.
To prosta i zwykła opowieść, bez fajerwerków i wodotrysków właściwych współczesnej literaturze, a jednocześnie prawdziwa tak bardzo, jak tylko może być prawdziwe życie człowieka.