Józef Musioł, urodzony 9 stycznia 1933 roku w Połomi, syn Franciszka,

uczestnika trzech powstań śląskich na ziemi wodzisławskiej, i Marty

z Białeckich, także z rodziny powstańczej; polski prawnik, doktor nauk

prawnych, adwokat, sędzia Sądu Najwyższego w stanie spoczynku,

dziennikarz, literat, założyciel i przewodniczący Stowarzyszenia Sędziów

Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, były wiceminister sprawiedliwości

i działacz Stronnictwa Demokratycznego; w dzieciństwie łącznik

Armii Krajowej; uczył się w szkole podstawowej w Moszczenicy, potem

w Liceum Ogólnokształcącym w Wodzisławiu Śląskim; był nauczycielem

w Wodzisławiu-Kokoszycach i Bełsznicy; ukończył prawo na UJ.

Już ten wypis z Wikipedii odsłania intensywność życia bohatera

książki. Ale dopiero jej lektura pozwala na poznanie pięknego

trudu tego życia i dramatycznego tła historycznego, społecznego,

obyczajowego, a przede wszystkim śląskiego zakorzenienia kulturowego

Józefa Musioła oraz bezgranicznej, ofiarnej jego miłości

do tej ziemi i zamieszkujących ją ludzi.