Bycie częścią elit społecznych i poruszanie się w najwyższych sferach polityki światowej kobiety na dworach książęcych, królewskich i cesarskich uważały za naturalną część swojego życia. Od urodzenia były systematycznie wychowywane i prowadzone do czczenia wiekowych tradycji oraz odpowiedzialnego wypełniania obowiązków u boku ojców, mężów i synów. Nieoczekiwane zwroty dziejowe przeznaczyły niektóre z nich, by stały się głównymi aktorkami nadciągających wydarzeń i w znacznym stopniu współuczestniczyły w losach swoich krajów. W jaki sposób poradziły sobie ze swoim zadaniem i z czym musiały się mierzyć w ciągu życia, można śledzić na przykładzie dziesiątek arystokratek, których niezwykłe historie wpłynęły na dzieje minionych dwóch stuleci. Popełnienie samobójstwa oznaczało dla wielu więźniów obozu koncentracyjnego Buchenwald jedyną niezawodną drogę, by wydostać się z piekła wojny, tyranii, upokorzenia i utraty wolności osobistej. Tę drogę obrała w gorące sierpniowe dni kończącego się lata 1944 roku po nalocie również ciężko ranna i cierpiąca mieszkanka baraku nr 15, pani Weber. Fakt, że wraz ze śmiercią pani Weber z tego świata nie odeszła zwykła więźniarka i przeciętna kobieta, dowodzi to, że ciało zmarłej nie zostało, jak w innych przypadkach, spalone w nigdy niegasnących piecach krematorium obozowego, lecz wbrew wszelkim zwyczajom pochowane na cmentarzu we Wimarze. Bezimienny grób z prostym oznaczeniem numerem 262 odsłonił swoje tajemnice, ponieważ znajdował się w sowieckiej strefie okupacyjnej aż sześć lat po zakończeniu działań drugiej wojny światowej. Dopiero przy przewozie wydobytego ciała do grobowca zamku Kronberg opinia publiczna dowiedziała się, że pod tożsamością pani Weber kryła się dawno zapomniana włoska księżniczka i heska lankrabina Mafalda. Książka jest swobodną kontynuacją książek Kobiety z koroną i Życie z koroną autorstwa Kamila Rodana.