Książka rozmów z filozofem Michaelem Hauserem porusza poważne kwestie naszej epoki, w której nasilają się sprzeczności współczesnego systemu społeczno-ekonomicznego i kulturowego. Rozmowy, powstające w latach 2007-2014, są świadectwem trudnego przełamywania różnych form dogmatyzmu i ideologicznych narracji, według których kapitalizm jawi się jako naturalny porządek świata społecznego, a postmodernizm stanowi ostatni rozdział dziejów kultury. Próby radykalnej krytyki i formułowania alternatyw w postaci projektów emancypacyjnych (komunizm) wciąż postrzegane są jako niebezpieczne i błędne, albo jako donkiszoteria - kopanie motyką w granit. Mimo że jesteśmy świadkami stopniowego wyczerpywania się impulsów postmodernistycznych, do pojawienia się nowej konfiguracji myślowej i kulturowej jeszcze nie doszło i nie dostrzegamy jej wyraźnych zarysów ani jasnych pojęć. Michael Hauser (ur. 1972) jest filozofem pracującym w Instytucie Filozofii PAN oraz na Uniwersytecie Karola w Pradze. Jest autorem prac naukowych, esejów i publicystyki politycznej. Centralnym tematem jego myśli jest filozoficzna krytyka postmodernizmu i kapitalizmu w erze globalizacji, przy czym inspiracje czerpie od autorów szkoły frankfurckiej, Fredrica Jamesona oraz przedstawicieli postmarksizmu. Zajmuje się twórczością Theodora W. Adorna, Alaina Badioua czy Slavoja Žižka; z czeskich myślicieli odnosił się do myśli Karla Kosíka i Milana Machovca. Współpracował i współpracuje z gazetą Deník Referendum oraz serwisem A2larm. Do tej pory wydał między innymi następujące publikacje: Adorno: moderna a negativita (Praga, Filosofia 2005), Prolegomena k filosofii současnosti (Praga, Filosofia 2007), Cesty z postmodernismu. Filosofická reflexe doby přechodu (Praga, Filosofia 2012) oraz Kapitalismus jako zombie neboli Proč žijeme ve světě přízraků (Praga, Rybka Publishers 2012) i jest także autorem książki rozmów ze Slavojem Žižkiem Humanismus nestačí (Praga, Filosofia 2008).