Czwarta część powieściowej sagi o Wiedźminie. Vysogota z Corvii, niedoceniany filozof żyjący na wygnaniu pośród bagien, pewnego dnia znajduje ciężko ranną dziewczynę. Opiekuje się nią i ratuje jej życie. Czas mija, a ona opowiada mu swoją historię, próbując zasłonić pasmem włosów głęboką bliznę szpecącą jej twarz... Poznajemy historię, jak Ciri stała się bezlitosnym zabójcą, dziewczyną zabijającą w swoim gniewie i nieustępliwą w swoich decyzjach. Dowiadujemy się, co stało się z bandą szczurów i poznajemy najemnego zabójcę o imieniu Bonhart. I spotykamy się ze śmiercią... Śledzimy wędrówkę Geralta i poszukiwania Druidów, którzy mogliby wiedzieć, gdzie znajduje się Ciri. Napotykamy na półelfa Schirę, którego zadaniem jest zabić Geralta. Obserwujemy płomienie i zatykamy uszy przed krzykami palonych na stosie... Słuchamy, jak elf Avallac'h opowiada o tajemniczym proroctwie prześladującym Ciri, podążamy za krokami Yennefer podczas poszukiwań kryjówki maga Vilgefortza. Bierzemy udział w procesie z widzącą Kenną. Dowiadujemy się, jak Ciri zdobyła swój miecz i konia... I na każdym kroku czai się śmierć i cierpienie. Los jest nieuchronny i wszystko zmierza ku jednemu punktowi. Ku jakiemu? Kto wie... Nikt nie może być pewny swego życia, nikomu nie można ufać. Nadszedł wiek miecza i siekiery, wiek wilka...