W 2001 r. w Polsce rozpoczęto proces wdrażania nowoczesnych narzędzi zarządzania finansami publicznymi w sektorze finansów publicznych. Ministerstwo Finansów już ponad dwie dekady temu, ogłaszając standardy kontroli finansowej, a następnie standardy kontroli zarządczej, promowało wdrażanie w jednostkach spójnego i jednolitego modelu kontroli finansów publicznych, który podąża za współczesnymi światowymi standardami i modelami kontroli wewnętrznej. Ponadto od 2002 r. system kontroli finansów publicznych jest wspomagany przez audyt wewnętrzny w jednostkach sektora finansów publicznych. Jego funkcjonowanie początkowo oparto na krajowych standardach audytu wewnętrznego, a od połowy 2006 r. na standardach międzynarodowych. Wraz ze zmianami standardów i doskonaleniem modelu kontroli finansów publicznych rosły też wymagania kwalifikacyjne i etyczne, które stawiane są audytorom wewnętrznym prowadzącym audyt w jednostkach sektora finansów publicznych. Publikacja prezentuje unikalną, historyczną i kompleksową analizę na przestrzeni ponad dwóch dekad funkcjonowania audytu wewnętrznego w zakresie: zmian definicji, roli, celów, funkcji, zadań audytu wewnętrznego na tle kolejno wdrażanych standardów kontroli i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych; kolejno wdrażanych standardów audytu wewnętrznego w sektorze finansów publicznych i ich wpływu na doskonalenie modelu kontroli finansów publicznych; zmian w zakresie wymagań kwalifikacyjnych i etycznych, stawianych audytorom wewnętrznym w jednostkach sektora finansów publicznych. Publikacja ta polecana jest w szczególności: teoretykom i praktykom zajmującym się tematyką audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych; w procesie kształcenia studentów na studiach I i II stopnia; słuchaczom studiów podyplomowych z zakresu audytu wewnętrznego i kontroli zarządczej; osobom ubiegającym się o certyfikaty wymagane od kandydatów na stanowisko audytora wewnętrznego w jednostce sektora finansów publicznych; audytorom wewnętrznym i kandydatom ubiegającym się o to stanowisko w instytucjach finansowych i jednostkach w sektorze prywatnym z uwagi na to, że regulacje stosowane w sektorze finansów publicznych w zakresie audytu wewnętrznego mogą stanowić dobre praktyki dla innych jednostek poza tym sektorem.