Autorka konfrontuje kierunki zmian, jakie zachodziły w ostatniej dekadzie w sektorze finansów publicznych w Polsce ze zgłaszanymi od lat postulatami dotyczącymi funkcjonowania niektórych podmiotów i instrumentów tego sektora. Monografia zawiera m.in. próbę odpowiedzi na następujące pytania:
Czy tradycyjne zasady budżetowe to przebrzmiały relikt minionej epoki czy współczesne narzędzie oceny budżetu państwa i sektora finansów publicznych?
Jakie zasady powinny być respektowane, aby możliwa była pełna kontrola parlamentu nad finansami publicznym w Polsce?
Jakie elementy zawiera, a jakie powinna zawierać ustawa budżetowa?
Jaką rolę odgrywa, a jaką powinien odgrywać bilans sektora finansów publicznych?
Jaki jest skutek zachodzących w ostatnich latach procesów decentralizacji i debudżetyzacji w sektorze finansów publicznych?
Czy konieczna jest weryfikacja form organizacyjno-prawnych finansowania zadań publicznych w formie innej niż jednostka budżetowa? Jakie kryteria powinny być wówczas zastosowane?
Czy władze publiczne stwarzały tzw. iluzje fiskalne? Jeżeli tak jakie i jak można im zapobiegać?
Które z tzw. dobrych praktyk stosowanych w innych krajach można implementować w Polsce, nie powodując niepożądanych skutków ubocznych?
Monografia jest skierowana zarówno do środowiska akademickiego (pracowników naukowych i studentów różnych kierunków), jak i do praktyków, w szczególności władz stanowiących i wykonawczych.