Ja, legenda jest jednym z najsłynniejszych wampirzych powieści XX wieku. Regularnie plasuje się wśród dziesięciu najlepszych dzieł w wielu krytycznych opracowaniach gatunku horroru. W czasie wydania był prezentowany jako science fiction - po raz pierwszy ukazał się w 1954 roku, ale jego akcja rozgrywa się w przyszłości roku 1976. Wpływ powieści na późniejsze pokolenia autorów horroru jest niepodważalny, podobnie jak wpływ na twórców wielu filmów grozy. To wciąż wciągająca, nie starzejąca się klasyka, na którą długo u nas czekano. Świat zdewastowała straszliwa epidemia, a ci, którzy nie mieli szczęścia i przeżyli, zostali przemienieni w krwiożercze stworzenia nocy. Z wyjątkiem Roberta Nevilla. Wydaje się, że tylko on był odporny na zakażenie, lecz okrutna ironia uczyniła go wyrzutkiem. W dzień zabija, a w nocy ukrywa się z nadzieją na kolejny dzień pustego życia. Jest legendarnym potworem, który musi zostać zabity, ponieważ różni się od wszystkich innych. Richard Matheson swoim surowym, niemal dokumentalnym stylem jako jeden z pierwszych przekonał nas, że zło może czaić się w lokalnym supermarkecie i działać o wiele bardziej przerażająco, niż gdyby skrywało się w gotyckim zamku. Jeśli kiedyś jeden wampir był przerażającym stworzeniem, to wyobraźcie sobie świat pełen wampirów, świat, w którym te istoty nie są czymś mistycznym, lecz realnym zagrożeniem, które w przyszłości mogłoby zagrażać każdemu z nas.