Leksykon został skonstruowany jako pomoc robocza, która umożliwia lepszą orientację w polu pojęć i przedmiotów, na którym dziś nawet specjaliści orientują się tylko z trudem. Interdyscyplinarnie ukierunkowany leksykon przedstawia zwięzły przegląd różnorodności podejść literaturoznawczych i kulturoznawczych, objaśnia kluczowe pojęcia oraz zapoznaje czytelnika z autorami i autorkami, którzy kształtowali dyskusje teoretyczne. Jego celem jest dostarczenie fachowego drogowskazu studentom i studentkom (również początkującym) wszystkich filologicznych kierunków i nauk o kulturze, a także czytelnikom i czytelniczkom innych nauk humanistycznych (szczególnie historykom, socjologom i psychologom), którzy interesują się teorią, pozwalając im zorientować się w pojęciach pojawiających się w interdyscyplinarnych dyskusjach dotyczących teorii literatury i teorii kultury. Aby leksykon mógł sprostać temu zadaniu, musi być jak najbardziej obszerny, nie tracąc przy tym podręcznego charakteru jednotomowego słownika. Czeskie wydanie Leksykonu nie stanowi jedynie tłumaczenia, lecz także adaptację do czeskiego środowiska i kontekstu kulturowego. Sposób, w jaki pierwotne niemieckie wydanie zostało zaadaptowane, jest trójaki: (1) rozszerzenie o odpowiednie czeskie (i ewentualnie słowackie) hasła w części „Lit.” na końcu każdego hasła; przy tym w tym samym dziale w nawiasach podawane są przy poszczególnych dziełach ich czeskie (i słowackie) przekłady. (2) Rozszerzenie oryginalnych haseł o czeskie dodatki; (3) nowe hasła autorów, kierunków, pojęć czy szkół, które krajowy użytkownik powinien mieć - w związku z teorią literatury i kultury - do dyspozycji.