Książka stanowi syntetyczną próbę spojrzenia na libertarianizm. Porządkując sposoby rozumienia i opisywania libertarianizmu podejmuje dyskusje z tezami utożsamiającymi libertarianizm z doktryną prokapitalistyczną czy prosocjalistyczną, identyfikującymi go z anarchizmem. Wykazuje jego obecność również w metafizyce, naturyzmie, postępowej edukacji i teorii wolnej miłości, liberalizmie, socjalizmie, marksizmie i feminizmie. Prezentacja historii użycia pojęć „libertarianin”, „libertarianizm” i im podobnych od XVIII wieku do XX wieku (w Anglii, Stanach Zjednoczonych, Francji, Rosji, Włoszech, Hiszpanii), koncentruje się przede wszystkim na aspekcie myśli, ale także odwołuje się do dziejów ruchów społecznych. Kończy się próbą zdefiniowania libertarianizmu. Z recenzji prof. Jana Hartmana: Największą wartością pracy p. Sepczyńskiej jest erudycja i wielka liczba czasami niebanalnych informacji. […] Nie ma w Polsce większego zbioru syntetycznej informacji na temat autorów i prac libertariańskich. Zwłaszcza dotyczy to tego wszystkiego, co nie mieści się w anarchizmie, który opracowany jest po polsku raczej wszechstronnie. […] Jeśli chodzi o warstwę literacką i językową pracy, uważam, że napisana jest ładnie, a w każdym razie czyta się bardzo dobrze. Z recenzji prof. Marka N. Jakubowskiego: Nie ulega wątpliwości, że libertarianizm jako teoria jest zjawiskiem ciekawym i domagającym się wręcz poważnego akademickiego zainteresowania. Stąd już bierze się przychylność recenzenta pochylającego się nad książką Doroty Sepczyńskiej. […] Przedmiotem przedstawienia jest (co podkreśla tytuł) nie rozwój ideologii lub też ruchu społecznego i politycznego z tą nazwą kojarzonego, lecz samo pojęcie. To jest niewątpliwa zaleta prezentowanej pracy. […] To zatem nie jest lektura dla kogoś, kto w trakcie dwu wieczorów chciałby zrozumieć czym jest libertarianizm. Jest to natomiast lektura dostarczająca chyba najwięcej w polskiej literaturze „okien” pozwalających przyjrzeć się libertarianizmowi. ukryj opis