Dzieje żołnierskich nekropolii powstałych podczas kampanii wołyńskiej (1915–1916) Legionów Polskich, która zajmuje szczególne miejsce w legionowej epopei. Relacja o krwawych walkach toczonych w miejscach, których symbolem stała się Kostiuchnówka, na trwałe zapisana w panteonie żołnierskiej chwały, o polowych cmentarzach powstających w pobliżu okopów i pól bitewnych. Na podstawie wspomnień i dzienników uczestników walk autor pokazuje, w jaki sposób legioniści postrzegali walkę, zabijanie i śmierć. To temat dotąd nieobecny w piśmiennictwie militarnym. Szeroko przedstawia także historię cmentarzy wołyńskich w okresie II RP, ich rolę w kultywowanej przez czynniki państwowe tradycji legionowej, miejsce, jakie zajmowały w wychowaniu obywatelskim. Ich symbolicznym centrum stał się Kopiec Chwały Legionów na Polskiej Górze koło Kostiuchnówki. Końcowa część książki to bogata kronika zainicjowanej przez harcerzy za Zgierza akcji odbudowy wołyńskich, legionowych cmentarzy, obróconych w ruinę w czasach sowieckich. To ujmujące świadectwo zaangażowania młodego pokolenia w służbę narodowych wartości, oraz działań Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa utrwalających, także poza granicami RP, pamięć o tych, którzy oddali życie dla Niepodległej. ukryj opis