IV w. n.e.Peryferia Imperium Rzymskiego.Konstantyn obserwuje sukcesy Maksencjusza, samozwańczego władcy Rzymu. Trzyma się z dala od rozgrywek pomiędzy cesarzami, jednak długa ręka Maksencjusza sięga po niego. Po śmierci ojca Konstantyn zostaje cesarzem Zachodu.W imię przyszłej nieograniczonej władzy rezygnuje z wielu osobistych pragnień. Sprytem i bezwzględnością osiąga kolejne zwycięstwa. Bez skrupułów dąży do skupienia w swoich rękach całkowitej władzy – duchowej i świeckiej. ukryj opis