W burzliwych czasach średniowiecza losy państw i narodów rozstrzygały się najczęściej na polach bitew, a czynnikiem decydującym o uzyskaniu i utrzymaniu władzy była siła oręża. Rycerstwo oraz złożone z ludzi niższego stanu lokalne oddziały pomocnicze przeważnie jednak nie zapewniały wystarczającej liczby wyćwiczonych w wojennym rzemiośle, sprawnych fizycznie i nielękających się walki żołnierzy. W takiej sytuacji sięgano po najemników. Popularna monografia znanego amerykańskiego historyka poświęcona jest dawnym „psom wojny”, walczącym wyłącznie dla sutego żołdu i bogatych łupów. Wojownicy ci wywodzili się z różnych warstw społecznych. Najemnikami byli zamożni arystokraci, chłopi, mieszczanie, a nawet duchowni. Wyróżniali się nadzwyczajną skutecznością i wytrwałością, cenili też nowe zdobycze techniki wojennej. ukryj opis