Książka poświęcona jest niemonetarnym i niekruszcowym formom pieniądza na Rusi, Powołżu, Wielkich Morawach, Połabiu, w krajach nadbałtyckich i Polsce od końca VIII do XV w.: skórkom drobnych zwierząt futerkowych, rodzajom sztabek żelaznych i kawałkom tkanin. Autor wskazuje na rozwój handlu dalekosiężnego w VIII-XI w. jako na główny czynnik wchodzenia do obiegu pieniężnego towarów, stosunkowo łatwo, stale i korzystnie importowanych. Analiza źródeł wskazuje na pełnienie przez płacidła tych samych funkcji gospodarczych, co pieniądz kruszcowy w gospodarce Europy średniowiecznej. ukryj opis