Model szkoły humanistycznej, skrystalizowany w jezuickim Ratio studiorum (Neapol 1599), był międzynarodowy i interkontynentalny. Objął wychowanków różnej narodowości i kultur. Zgodnie z Ratio, studia językowe miały być otwarte na wiadomości z historii, prawa, geografii, wojskowości, religii czy zwyczajów, dotyczące świata antycznego. Jezuici dostrzegali jednak ambicje i oczekiwania społeczności, wśród których pracowali. Już Konstytucje Ignacego Loyoli kilkakrotnie podkreślały konieczność dostosowania się do okoliczności czasu, miejsca i osób, stąd w nauczaniu uwzględniano elementy dotyczące geografii i historii poszczególnych państw i narodów od czasów najdawniejszych do współczesnych.
Do ambitnych zadań edukacyjno-apostolskich przygotowywały młodych jezuitów seminaria nauczycielskie. Opracowany słownik biograficzny profesorów tych instytucji stanowi poważny wkład do poznania dziejów kultury umysłowej Towarzystwa Jezusowego, dziedzictwa narodowego. Solidne zapoznanie się źródłowe Autorki z aktywnością zgromadzenia, motywami jego działań i zaniechań, duchowością, ideałami edukacyjnymi, pozwoliło napisać słownik o dużym znaczeniu naukowym. Biogramy opracowano precyzyjnie, starannie, wyzyskano solidną bazę źródłową i bogatą literaturę.
Z recenzji dr. hab. Kazimierza Puchowskiego, prof. UG
ukryj opis