W okresie autonomicznym (18671914) Kraków zmienia się z ośrodka inteligenckiego, akademickiego, zacofanego ekonomicznie w drugie co do wielkości miasto Galicji, dynamicznie wkraczające na ścieżkę modernizacji. W sąsiednim Podgórzu i okolicznych gminach powstawały wówczas pierwsze zakłady przemysłowe, często organizowane bądź dzierżawione przez Żydów podgórskich i krakowskich. Osiągnięcie sukcesu przez przedsiębiorców żydowskich było możliwe dzięki pozyskaniu nieeksploatowanych dotychczas surowców mineralnych, nabywaniu atrakcyjnych terenów budowlanych oraz wykorzystaniu zdobyczy ówczesnej techniki. Nie bez znaczenia była też odwaga i kreatywność pionierów uprzemysłowienia: Maurycego i Gustawa Baruchów, Władysława i Bernarda Libanów, ale też nieco mniej znanych postaci, jak Maurycy Dattner czy Juliusz Przeworski. W tekstach pomieszczonych w niniejszym tomie ich sylwetki przybliżają Hanna Kozińska-Witt, Przemysław Zarubin, Alicja Maślak-Maciejewska i Konrad Meus. Dowiadujemy się o karierach przemysłowców, ich sytuacji rodzinnej, stosunku do religii, działalności na rzecz miasta oraz gminy żydowskiej, a przede wszystkim o ich wkładzie w rozwój ekonomiczny regionu. W książce znajdziemy także odpowiedź na pytania, którzy z portretowanych przedsiębiorców przynależeli do elit miejskich i czy kobiety żydowskie były sprawnymi bizneswomen.