Dowodzenie na wojnie. Od Aleksandra do Szarona
Dowodzenie czyli koncepcja C3 (ang. Command, Control, Communications – dowodzenie, kontrola, łączność)
Dowodzenie na wojnie to książka Martina van Crevelda, która koncentruje się na wyłącznie aspekcie dowodzenia.  I tak, autor śledzi jego rozwój – od starożytnej Grecji do wojny w Wietnamie. Analizuje w niej problemy nierozłącznie związane z zarządzaniem i dowodzeniem armiami. W szczególności włączając w to administrowanie wojskiem, organizację sztabów, metody łączności, broń czy logistykę. Analiza ta jest zaś punktem wyjścia do zbadania zależności między procesem dowodzenia a strategią.

Książka ta poświęcona jest historycznej ewolucji aspektu wojny, który nazwę uzyskał niedawno a mianowicie C3 (ang. Command, Control, Communications – dowodzenie, kontrola, łączność). Na pierwszy rzut oka fakt, że koncepcja C3 jest tak młoda, wydaje się zaskakujący. Przecież problem dowodzenia i kontrolowania sił zbrojnych, oraz wprowadzania efektywnej łączności z i pomiędzy nimi, jest tak stary jak sama wojna. Rzeczywiście, już wódz z epoki kamiennej musiał opracować optymalną organizację i znaleźć sposoby oraz środki techniczne, by dowodzić siłami, którymi dysponował. Od jego czasów do naszych nieumiejętność rozważenia i rozwiązania tego problemu oznaczała ściąganie na siebie klęski – w istocie uniemożliwiała samo istnienie tych sił.

Stary cel, nowe środki realizacji
Chociaż zmieniają się środki i sposoby dowodzenia, to podstawowym jego celem są niezmienne. Wśród najważniejszych, wymienimy poznanie środowiska wojny, zamiarów przeciwnika oraz własnych umiejętności i ograniczeń. Warto zauważyć, że postępy w dowodzeniu osiągano nie tyle dzięki zastosowaniu najnowszych technologii, lecz dzięki znajdowaniu sposobów na przekraczanie ograniczeń już istniejących.

Podsumowując, wzrost komplikacji dowodzenia jest spowodowany szeregiem czynników:
a) zwiększonymi wymaganiami nakładanymi na systemy dowodzenia1 przez obecną sztukę wojenną;
b) rozwojem technicznym, który pomnożył środki, jakimi mogą dysponować systemy dowodzenia;
c) zmianami w charakterze procesu dowodzenia, wynikającymi z interakcji pomiędzy czynnikami a) i b);
d) pojawieniem się nowych systemów uzbrojenia, które wraz ze zmianami organizacyjnymi w obrębie samych systemów dowodzenia zwiększyły ich wrażliwość;
e) wzrostem kosztów spowodowanym czynnikami poprzednimi

Dowodzenie na wojnie. Między teorią a praktyką
Martin van Creveld (ur. 1946), wybitny naukowiec zajmujący się strategią i historią wojskowości, urodzony w Holandii, obecnie mieszkający w Izraelu. Jest wykładowcą najważniejszych uczelni cywilnych i wojskowych świata zachodniego, a na jego pisarski dorobek składa się ponad 30 książek m.in. Żywiąc wojnę, Era lotnictwa wojskowego oraz Wehrmacht kontra US Army 1939–1945.

Autor w swoim niezwykłym stylu, poprowadzi nas przez kampanie Napoleona i Moltkego, okopową rzeźnię nad Sommą w 1916 r., wojnę Jom Kippur i wojnę w Wietnamie, skupiając się na sposobach i środkach dowodzenia. Wreszcie, to co w publikacji jest najważniejsze, to fakt, że autor koncentruje się jak działały one w praktyce.Zapraszamy do lektury !!!