Walorem książki jest ukazanie fenomenu Galicji Wschodniej, kraju, gdzie w warunkach panującego liberalizmu, możliwa była koegzystencja ludzi o różnych korzeniach etnicznych, różnych językach, religii, obyczajach i tradycjach. Zakres istniejącej we Lwowie wolności politycznej powodował, że tu mogły się, prawie w tym samym czasie, w latach 90. XIX wieku, „narodzić” „nowoczesne narody”: polski, ukraiński, żydowski. Choć autorzy słusznie podkreślają, że wiek XX unicestwił „galicyjskie” wspólnoty Żydów i Ukraińców (Rusinów), a współczesne narody nie są ich prostą kontynuacją. Prof. dr hab. Sylwester Wróbel, Uniwersytet Śląski w Katowicach