Spis treści:\nWstęp

PYTANIA O TOŻSAMOŚĆ ARCHEOLOGII

    Archeologia przedmiotów, czy archeologia idei?\n    Archeologia jako najstarsza historia, czy antropologia pradziejów?\n    Archeologia – historia – antropologia: wspólnota interpretacyjna\n    Arché jako podłoże kulturowe poprzedzające i warunkujące historię\n    Ukierunkowanie badań archeologii pod kątem tożsamości i inności

JĘZYKOWA NATURA PRZESZŁOŚCI

    Źródła archeologiczne: artefakty, czy językowe o nich wypowiedzi?\n    Estetyzacja archeologii a myślenie obrazowe

PARADYGMAT PRODUKCYJNY W ARCHEOLOGII I JEGO KONSEKWENCJE EKSPANSJONISTYCZNE

    Przeszłość jako przedstawienie\n    Projekt technologizacji świata w archeologicznej koncepcji dziejów\n    Heideggerowska koncepcja instrumentalizacji świata i jej związek z ideą postępu\n    „Paradygmat produkcyjny” a działanie komunikacyjne

WYTWARZANIE W SPOŁECZEŃSTWACH ARCHAICZNYCH JAKO DZIAŁANIE KOMUNIKACYJNE

    Człowiek i świat – razem. Współdziałanie człowieka i natury\n    Świadomość siebie\n    Odróżnianie. Ku „mimetycznej rywalizacji”\n    Antropomorfizacja natury i równoczesna z nią reifikacja kultury jako oswajanie świata\n    Oswajanie świata, jego ujarzmianie i panowanie nad nim

LĘK PRZED ŚWIATEM

    Eskapizm dziejowy jako wyraz pesymizmu i poczucia niepewności\n    Heideggera próba powrotu do „rajskiego ogrodu” presokratyków

DĄŻENIE DO OGÓLNOLUDZKIEJ HARMONII

    Heraklita koncepcja współistnienia przeciwieństw jako źródło hybrydyzacji\n    Hybris i eunomia – dwujednia wyobrażeń\n    Hybrydyzacja jako twórczy aspekt lokalności\n    Uniwersalizacja lokalności jako efekt odwracania porządku\n    Estetyzacja porządku społecznego, czyli próba humanizacji przemocy\n    Przekształcanie orientacji badawczych w archeologii jako wyraz procesu humanizacji świata

ZAKOŃCZENIE

SUMMARY

BIBLIOGRAFIA