Książka składa się z dwóch odrębnych części: pierwszej, dotyczącej roli przedmiotów codziennego użytku oraz zbytku w życiu średniowiecznych zakonów, oraz drugiej, opisującej materialną oprawę ingresów, konsekracji i pogrzebów biskupich w dawnej Rzeczypospolitej. Stanowi ona solidne studium dwóch stron egzystencji ludzi Kościoła - ascetycznej oraz dostatniej, odświętnej, nie stroniącej od przepychu i luksusu. Autor wykorzystał bogate, zróżnicowane źródła, zaś w ich własnej, pełnej inwencji interpretacji posiłkuje się obszerną literaturą przedmiotu. Przy lekturze należy mieć na uwadze, że praca ta nie jest całościowo zaprojektowaną rozprawą, lecz składa się z dwóch biegunowo skierowanych studiów, których opozycyjność wyznacza nie tylko para przeciwstawie B: norma - praktyka, powszedniość - nadzwyczajność, zachowania codzienne - rytuały uroczystości, lecz również zasadnicze różnice czasu i miejsca, charakteru wykorzystania źródeł, odmiennych środowisk odzwierciedlonych w tych materiałach, poddanych inaczej biegnącym analizom badawczym. Tą dwubiegunową, założoną na kontraście konstrukcję anonsuje sam podtytuł książki, która bardzo wiele wnosi do wiedzy na temat kultury materialnej Kościoła katolickiego.