Problematyka śmierci samobójczej u społeczności tradycyjnych z terenów Barbaricum w okresie starożytnym i wczesnośredniowiecznym nieczęsto staje się przedmiotem pogłębionej refleksji badawczej. Dzieje się to - jak można mniemać- z dwóch powodów. Po pierwsze, z powodu ogromnego i rozproszonego materiału ( tak archeologicznego, jak i historycznego), który z trudnością daje się zebrać, a co dopiero poddać drobiazgowej analizie interpretacyjnej. Po drugie, przyczyną jest z pewnością potrzeba podjęcia ogromnego wysiłku badawczego zahaczającego o różne- często bardzo odmienne pod względem warsztatowym - dziedziny, takie jak historia, archeologia, etnologia czy antropologia. Mimo tych odstraszających czynników dr Kalina Skóra podjęła się trudu szerokiej analizy problematyki samouśmiercenia, wskazując na szeroki kontekst kulturowy-symboliczny analizowanego zjawiska, które - jak pokazuje autorka - nie daje się zamknąć w ciasne ramy interpretacyjne.

Z recenzji wydawniczej dr.hab.Roberta Kasperskiego