Autorka koncentruje się na czterech inicjatywach humanitarnych i filantropijnych w międzywojennej Rzeczypospolitej, podjętych przez amerykańskich aktywistów społecznych z takich organizacji jak Misja Hoovera, Joint, Fundacja Rockefellera oraz YMCA. Dążyli oni do odbudowy oraz zmodernizowania i ucywilizowania społeczeństwa II RP, wprowadzając programy skierowane do dzieci, rodzin, kobiet (przede wszystkim matek) oraz młodzieży męskiej. Podejmowali m.in. próby polepszenia kondycji fizycznej dzieci, znalezienia finansowych rodziców zastępczych dla żydowskich sierot, unowocześnienia praktyk macierzyńskich kobiet oraz ukształtowania młodych mężczyzn na dobrych obywateli.
W książce pokazano, w jaki sposób amerykańskie wzorce, standardy i normy życia rodzinnego i społecznego były przenoszone do rzekomo zapóźnionej cywilizacyjnie Polski. Przedstawiono także reakcję mieszkańców II RP na próby wprowadzenia naukowego macierzyństwa czy muskularnego chrześcijaństwa. Zbadano, jak członkowie lokalnych społeczności zapatrywali się na nowoczesne koncepcje dotyczące roli i miejsca dziecka w rodzinie. Jako główne kategorie analizy przyjmuje płeć kulturową i klasę społeczną, kładąc duży nacisk również na różnice religijne i narodowościowe.
Prezentowane wyniki wieloletnich badań archiwalnych umożliwiają przedstawienie nieznanych do tej pory aspektów relacji polsko-amerykańskich w okresie międzywojennym. Ukazują również mało zbadane przejawy życia społecznego II RP, m.in. w okresie tuż po I wojnie światowej.