Książka wszechstronnie i całościowo przedstawia problem emigracji zarobkowej z Polski na Łotwę i do Estonii w okresie międzywojennym. Autor przygląda się temu zagadnieniu przez pryzmat procesów politycznych, gospodarczych, społecznych, demograficznych i narodowościowych zachodzących wówczas w Europie Środkowo-Wschodniej. W pracy zostały ukazane geneza i istota ruchu emigracyjnego ze wskazaniem jego najważniejszych determinantów zarówno wewnątrzkrajowych, jak i międzynarodowych. Ponadto poddano analizie rozmaite aspekty życia Polaków za granicą, skupiając się m.in. na takich kwestiach, jak stosunki z władzami i ludnością miejscową, relacje z mniejszością polską w państwach bałtyckich. Autor szuka również odpowiedzi na pytania, w jaki sposób pobyt na obczyźnie zmienił postawy i zachowanie emigrantów w stosunku do własnego kraju oraz jaki wywarł wpływ na sytuację ekonomiczną Polski. Przedstawia też losy emigrantów polskich po wybuchu II wojny światowej i inkorporacji republik bałtyckich przez ZSRR.