Ota z Freisingu (1112-1158) urodził się jako syn austriackiego markgrafa Leopolda III Babenberskiego i jego drugiej żony Agnieszki z Waiblingu, córki cesarza Henryka IV. Był spokrewniony z czołowymi rodami rzeszy (austriackimi markgrafami Leopoldem IV i arcybiskupem salzburskim Konradem, niemieckim królem Konradem III, jak i późniejszym cesarzem Fryderykiem Barbarossą - czyny którego spisał w dziele Gesta Frederici). Studiował we Francji, zainicjował założenie cysterskiego klasztoru Heiligenkreuz (1131) w Dolnej Austrii, późniejszego rodowego grobowca Babenbergów, oraz wziął udział w II wyprawie krzyżowej (1147). Jako biskup bawarskiego Freisingu (1138) propagował w swojej diecezji reformę kościelną, a tamtejsza szkoła katedralna dzięki niemu stała się ważnym ośrodkiem nauki i życia duchowego. Kronika czyli Dzieje dwóch miast (Chronica sive Historia de duabus civitatibus) jest jego najważniejszym dziełem. Obejmuje dzieje świata od stworzenia, przez okres biblijny i starożytny (w tych partiach korzystał ze starszych autorów, np. Orozjusza, Hieronima czy Euzebiusza), które doprowadził aż do swojej współczesności (w tych fragmentach dostarcza wielu cennych relacji). Ota podzielił dzieło na siedem ksiąg, w których w ramach swego omówienia dziejów świata przeciwstawia Jerozolimę i Babilon - niebieskie i ziemskie królestwo, zaś w ósmej księdze traktuje o Sądzie Ostatecznym.